in de media

 

logo

 

 

 

Koken bij de Reggesteyn

Interview fam Dijkink

Benefietconcert

Gastouders Tsjernobylkinderen gezocht Rijssensnieuwsblad klik hier voor het artikel

 

Holten Extra - De digitale editie van Holtenextra!Holten Extra

 

 

 

Kinderen bij de bosschool
Benefietconcert
Holtenextra  diverse artikelen o.a. Tsjernobylkinderen weer naar holten klik hier voor artikel

Boek operatie berk klik hier voor artikel  Geef Kleding klik hier

voor artikel voor meer artikelen klik hier 

 

 

image-171942

 

 

 

Zwemmen bij de Koerbeld in Rijssen klik hier

Interview met de fam. Abbink 14 10-2013 in de tubantia  artikel klik hier

logo

Tonny Heusinkveld op Radio 350 15-10-2013 over de gastouderavond 17 oktober 2013 Tsjernobyl Holten 15-10-13

 

Tsjernobylkinderen naar Holten

 

 

 

 

Tsjernobylkinderen naar Holten op Holtensnieuws klik hier voor het artikel

 

WeekkrantLogo_130x120

 

 

 

 

 

 

Aankomst van de kinderen uit Rubel (2014) 

de Weekkrant West Twente Cheque voor… klik hier voor artikel

 

 

image-171942

Survivalrun 5 juni 2013  krant tubantia 6 juni 2013

survival-tubantia

 

 

 

logo

 

 

 

 

Interview met bestuurslid Karin Stam op radio 350 het interview start op 32 min 30 sec. klik hier voor het interview

 

Aanbieden van cheque door de midwinterhoornblazers item van Hoitv (ons item begint op 3 min 40

image-171942

Russisch kind te gast om aan te sterken

door Henk Bouwhuis. woensdag 18 maart 2009 in Tubantia

HOLTEN/RIJSSEN – Het is nog lang niet zeker of ze de grens over mogen.

Dat neemt niet weg dat de Stichting Hulp aan Tsjernobylkinderen druk bezig is met de voorbereiding van de komst van dertig kinderen uit Wit-Rusland. De jongens en meisjes wonen in een gebied, dat bij de ramp met de kerncentrale in Tsjernobyl radioactief besmet is geraakt. De kinderen, die niet ziek zijn maar vaak weinig weerstand hebben, verblijven in Rijssen-Holten om aan te sterken. Ze zijn circa acht weken te gast. “Omdat in die periode het bloed weer helemaal is vernieuwd, zodat de weerstand is vergroot”, verklaart voorzitter Henny Kruk van Hulp aan Tsjernobylkinderen. Deze plaatselijke stichting regelt de opvang van de jongens en meisjes uit Wit-Rusland.

In de periode van september tot en met november gebeurt dat voor de derde keer in Rijssen-Holten. Als de president van Wit-Rusland tenminste geen roet in het eten gooit. Omdat vorig jaar bij een uitwisseling, elders in Europa, een jongere uit Wit-Rusland asiel aanvroeg en niet terugkeerde, heeft de regering de grenzen gesloten voor dergelijke activiteiten. Dat geldt tot nu toe ook voor gezondheidstrips van kinderen uit de omgeving van Tsjernobyl.

Henny Kruk en haar gedreven medebestuurders van Hulp aan Tsjernobykinderen hebben ‘goede hoop’ dat de kinderen tóch naar Rijssen-Holten kunnen komen. “Dat zou gewéldig zijn. De situatie in de besmette gebieden van Wit-Rusland is schrijnend. Hulp is hard nodig. Je ziet de kinderen hier opknappen. Ze krijgen weer blosjes op de wangen.” Dat geeft ook de leden van de stichting een bijzonder goed gevoel. “Je bent er actief mee bezig en ziet meteen resultaat. Heel wat anders dan anoniem wat geld in een collectezak doen.” Voor de opvang van de kinderen uit Wit-Rusland zoekt de stichting gastgezinnen in Rijssen en Holten. De kinderen, begeleid door een tolk en leerkracht, krijgen gedurende hun verblijf ‘s ochtends les op De Regenboog. De kinderen worden te zijner tijd met bus gehaald en later weer terug bracht naar Wit-Rusland. Zo’n reis van ruim 1.500 kilometer is een avontuur op zich, hebben leden van de stichting ervaren.

image-171942

geplaatst: 18-3-2009, 06:52 door Tubantia
Bij het afscheid van Sasha vloeiden er tranen
HOLTEN – Familie Veltkamp al snel gehecht aan jonge logee uit Wit-Rusland.

“We hebben zelf twee gezonde kinderen. We hadden sterk het gevoel dat we iets moesten doen. Daarbij hebben we ruimte genoeg op onze boerderij”, vertelt Annemiek Veltkamp. Ze is één van de gastouders, die zich twee jaar geleden liefdevol over kinderen uit de buurt van Tsjernobyl ontfermde. De toen negenjarige Sasha woonde een paar maanden bij het gastvrije gezin. De eigen kinderen Jarno en Luuk – ongeveer van dezelfde leeftijd – waren even enthousiast. Het klikte toen de wat bleke jongen na een lange reis uit Wit -Rusland op de boerderij in het Holterbroek arriveerde. “Samen voetballen, spelen met de traptrekker. Kinderen raken zo aan elkaar gewend. Sasha liep gewoon mee in het gezin.”, vertelt Annemiek. De logé uit Wit-Rusland kreeg een eigen kamer. Sasha, een druk kind, voelde zich thuis op de boerderij, waar hij zich goed kon uitleven. Praten ging in het begin met handen en voeten. Maar Sasha pikte Nederlandse woorden snel op. “Na een tijdje las hij Donald Duck.” Het onvermijdelijke afscheid, na een paar maanden, was een emotionele gebeurtenis. “Een drama”, typeert gastmoeder Veltkamp. Er vloeiden tranen. We waren aan Sasha gehecht geraakt. Hij ook aan ons.” Er bleef contact tussen het gezin Veltkamp en Sasha. Eerst telefonisch, later hebben de Veltkamps de familie van de jongen opgezocht in Wit-Rusland. De reis eindigde in een hartverwarmend weerzien, waarbij opnieuw tranen vloeiden. “Hij stond ons met een bosje tulpen op te wachten”, vertelt Veltkamp. De Holtense gasten werden getroffen door het armoedige bestaan van de dorpelingen in het zuid-oosten van Wit-Rusland. “Drinkwater werd met emmers uit een put gehaald en vervolgens gekookt.” Maar dat is nu bij het gezin veranderd. De familie Veltkamp, die vooraf in Holten geld had ingezameld, zorgde voor stromend water en een wc. Het viel de bezoekers ook op dat kinderen er nauwelijks speelgoed hebben. “Ik zag alleen de dingen die Sasha van ons had gekregen” Vorig jaar zomer – buiten de stichting Hulp aan Tsjernobylkinderen om – was Sasha opnieuw te gast in Holten. “Hij is ook met ons mee geweest op vakantie, maar dat was wel druk.” Annemiek en Wim Veltkamp stellen zich dit jaar opnieuw beschikbaar als gastouders. De logé zal niet Sasha zijn, want kinderen uit Wit-Rusland komen maar één keer in aanmerking. “We hopen op een kind uit hetzelfde dorp.” De Veltkamps beschouwen het gastouderschap als een verrijking voor hun gezin. “Onze kinderen worden er zo van bewust in welke luxe ze leven.”